بسمه تعالی
در ادامه بررسی سوانح هوانوردی که کنترلرهای ترافیک هوایی در بروز آنها نقش داشته اند به بررسی دومین سانحه ازمجموعه MAY DAY به همت کنترلر فرودگاه مهرآباد ( مهندس سید حسن شریفی ) می پردازیم . در این سانحه توجه شما را به حمایت قاطع کنترلرها از کنترلردخیل در سانحه ، افراد و مسئولین فرودگاهی و هوانوردی درگیرشده در سانحه ، اهمیت بود و نبود رادار زمینی در فرودگاههای پرترافیک ، عواقب نادیده گرفتن قوانین توسط کنترلرها ، عوامل انسانی و فراز و نشیبهای ابعاد حقوقی این سانحه که 7 سال پس از بروز آن منجربه صدور حکم نهایی در 20 فوریه 2008 گردید، جلب می نماییم.
باشد که انشالله با استفاده از یافته های این سانحه و رفع آنها در فرودگاههای کشور ونیز آگاهی از ابعاد خسارات جانی وحقوقی این سوانح ، از بروز و تکرار چنین سوانحی اجتناب گردد.
علاقمندان می توانند ویدئوی این سانحه را با عنوان ذکر شده برای این سانحه در ذیل صفحه و یا با عنوان
INVISIBLE PLANE –SAS686 در یوتیوب جستجو وتماشا نمایند.

سانحه شماره 2 : Linate Airport disaster flight 686 – لینیت ، ایتالیا – 2001

تاریخ سانحه: 8 OCT 2001

تعداد تلفات: 118 نفر

نوع هواپیماها:

MD-87

CJ2- Cessna Citation

خلاصه سانحه:
فاجعه فرودگاه Linate در میلان ، صبح روز دوشنبه، 8 اکتبر 2001 رخ داد. پرواز 686 هواپیمایی اسکاندیناوی، یک هواپیمای MD-87 حامل 110 سرنشین به مقصد کپنهاگ دانمارک، در هنگام برخاستن از فرودگاه لینیت با یک جت تجاری Cessna CJ2  با چهار نفرسرنشین به مقصد پاریس فرانسه در باند فرودگاه برخورد کرد. همه 114 نفرسرنشین در هر دو هواپیما کشته شدند، همچنین چهار نفر نیز در زمین کشته شدند. تحقیقات بعدی مشخص کرد که علت این برخورد تعدادی از سیستم‌ها، استانداردها و رویه‌های ایمنی ناکارآمد و ناسازگار در فرودگاه بوده است.

شرح سانحه:
تصادف صبح روز دوشنبه در مه غلیظ و با کاهش دید به کمتر از 200 متر رخ داد. به Cessna Citation دستور داده شد که در امتداد تاکسی وی شمالی ( R5) تاکسی کند ( مسیری که با فاصله از انتهای باند عبور می کرد) ولی درعوض، خلبان در امتداد مسیر تاکسی وی جنوبی (R6) حرکت کرد که به باند وصل میشد. در ساعت 08:09:28 به MD-87 توسط یک کنترلر دیگر اجازه داده شد تا از باند 36راست بلند شود.
53 ثانیه بعد هواپیمای MD که با سرعت 280 کیلومتر درساعت در حال بلندشدن بود با هواپیمای سسنا که به اشتباه وارد باندفعال شده بود برخورد کرد. یکی از چهار نفرسرنشین سسنا براثر برخورد کشته شد وسه نفر باقی مانده در آتش سوزی بعدی جان باختند.
MD-87 موتور سمت راست خود را از دست داد و خلبان تلاش کرد تا بلند شود و به ارتفاع تقریباً 12 متری هم رسید. موتور باقی مانده به دلیل مکش قطعات خرد شده ، مقداری نیروی رانش را از دست داد و هواپیما که چرخ فرود سمت راست را نیز از دست داده بود نتوانست در هوا باقی بماند . پس از سقوط خلبان از معکوس تراست و ترمز استفاده کرد و سعی کرد هواپیما را از طریق سطوح کنترلی آن هدایت کند که این مانور برای متوقف کردن حرکت جت کافی نبود وهواپیما با سرعت تقریباً 136 نات به آشیانه بار واقع در نزدیکی انتهای باند فرودگاه برخورد کرد. در این برخورد تمامی خدمه و مسافران MD-87 کشته شدند. تصادف و آتش سوزی متعاقب آن چهار پرسنل زمینی ایتالیایی را درکه در آشیانه مشغول بودند کشته و چهار نفر دیگر را نیز مجروح کرد.

بررسی سانحه:
این حادثه توسط آژانس ملی ایمنی پروازایتالیا (ANSV) بررسی شد . گزارش نهایی ANSV در 20 ژانویه 2004 منتشر شد و به این نتیجه رسید که “علت اولیه” این حادثه، ورود غیر مجاز هواپیمای سسنا به باند فعال فرودگاه بوده است. با این حال، ANSV از مقصر دانستن کامل خلبانان سسنا که در مه گم شده بودند، اجتناب کرد. گزارش آنها تعدادی از کمبودها را در طرح و رویه فرودگاه شناسایی کرد. علیرغم اینکه سیستم جدیدی در 30 مارس 1995 تأیید شده بود ولی فرودگاه Linate در آن زمان بدون سیستم رادار زمینی کارآمد کار می کرد. سیستم قبلی در 29 نوامبر 1999 از کار افتاده بود، اما جایگزین به طور کامل نصب نشده بود. تابلوهای راهنمایی در تاکسی‌وی ها کم رنگ یا به شدت فرسوده شده بودند و بعداً مشخص شد که الزامات رعایت نشده اند. پس از اینکه خلبانان اشتباهاً به تاکسی‌وی R6 که به باند فرودگاه منتهی می‌شد، چرخیدند، هیچ علامتی وجود نداشت که با آن بتوانند تشخیص دهند کجا هستند. هنگامی که آنها در یک علامت توقفگاه تاکسی‌وی (taxiway stop-marking )توقف کردند و شناسه آن، S4 را به درستی گزارش کردند، کنترلر زمینی این شناسایی را نادیده گرفت زیرا در نقشه‌های اونیز نبود و برای او ناشناخته بود. هشدارهای ورود به باند فرودگاه با سنسور حرکتی، اگرچه وجود داشت ولی برای جلوگیری از هشدار نادرست ورود وسایل نقلیه یا حیوانات غیرفعال شده بود. کنترلرزمینی از اصطلاحاتی برای تعیین پارکینگ، تاکسی‌وی و باند فرودگاه استفاده می‌کرد که با علائم و برچسب‌های روی زمین مطابقت نداشت. با اینکه هیچ یک از خلبانان سسنا برای فرود با دید کمتر از 500 متر گواهینامه دریافت نکرده بودند، اما یک ساعت قبل از فاجعه با دیدی که توسط کنترلر ترافیک هوایی 100 مترگزارش شده بود، در فرودگاه فرود آمدند.

ابعاد حقوقی:
در 16 آوریل 2004، دادگاه میلان چهار نفر را به خاطر این فاجعه مجرم شناخت. مدیر فرودگاه وکنترلر ترافیک هوایی، هر دو به هشت سال زندان محکوم شدند. حکم هشت ساله دادگاه بدوی برای کنترلر خشم کنترلرهای ترافیک هوایی را برانگیخت وحکم او در تفسیر قانون ایمنی هوانوردی مورد استیناف
(فرجام خواهی) قرار گرفت.
رئیس سابق فرودگاه، و رئیس سابق آژانس کنترل ترافیک هوایی، به شش سال و نیم حبس محکوم شدند. در 7 ژوئیه 2006، مدیر وقت و سابق فرودگاه لینیت توسط دادگاه استیناف میلان تبرئه شدند. حکم کنترلر به سه سال زندان کاهش یافت. علاوه بر این، سه نفر دیگر نیز به دلیل قتل غیرعمد و سهل انگاری محکوم شدند. مدیر کل سابق ENAV به چهار سال و چهار ماه، و مقامات سابق آژانس فرودگاه هرکدام به سه سال و سه ماه حبس محکوم شدند. قانون عفو که توسط پارلمان ایتالیا در 29 ژوئیه 2006 صادر شد، تمام محکومیت ها را سه سال کاهش داد. در 20 فوریه 2008 دادگاه عالی استیناف (ایتالیا) حکم تبرئه مدیر وقت و اسبق فرودگاه را تأیید کرد و پنج محکومیت را تأیید کرد.

جهت مشاهده بررسی سانحه شماره یک از لینک زیر استفاده نمایید

بررسی سانحه پرواز سنگاپوری ۰۰۶