شیوه‌نامه نگارش مقالات
1. مقالات ارسالی باید پژوهشی، مستند، مستدل، و حجم آن کمتر از 6000 کلمه باشد.
2. مقالات ارائه شده، نباید همزمان به همایش دیگری فرستاده شود یا در جای دیگری چاپ شده باشد.
3. مشخصات کامل نویسنده/ نویسندگان، همراه نشانی، شماره‌ی تلفن، درجه‌ی علمی، یا دانشگاهی و آدرس ایمیل ذکر شود.
4. مقاله باید مشتمل بر بخش¬های: چکیده؛ کلید واژه¬ها؛ طرح مسأله؛ بدنه‌ی اصلی؛ نتیجه و فهرست منابع باشد.
5. در مقاله¬ای که بیش از یک مؤلف دارد، باید نویسنده‌ی مسئول مشخص شود.
6. همایش حق قبول یا رد، اصلاح و ویراستاری مقالات را برای خود محفوظ می¬دارد.
7. مسئولیت مطالب مندرج در مقاله¬ ها بر عهده نویسنده (نویسندگان) است.
8. اعمال شیوه نگارش برای چاپ مقالات ضروری است.
9. در تایپ کلمات، نیم فاصله¬ها رعایت شود (گرفتن همزمان کنترل+ خط فاصله)
10. مقالات در برنامه‌ی Word2007/2010 با خط BNazanin14 نوشته شود.
ساختار مقاله
عنوان مقاله؛ ناظر بر موضوع تحقیق و کوتاه و رسا باشد.
1) چکیده؛ حدود 150-200 کلمه نوشته شود و در بردارنده شرح مختصر و جامع محتویات نوشتار؛ شامل بیان مسأله؛ هدف؛ ماهیت پژوهش و نتیجه باشد.
2) کلید واژه ؛ حداکثر 7 واژه از کلماتی که نقش نمایه و فهرست را ایفا می کنند، باشد.
3) طرح مسأله؛ بیان کننده هدف پژوهشگر و زمینه های قبلی پژوهش و ارتباط آن با نوشتار باشد.
4) بدنه اصلی مقاله؛ پاراگراف بندی شده و هر پاراگراف حاوی موضوع خاص باشد.
4-1) اگر ابتدا و انتهای مطلبی به طور کامل از منبعی نقل می شود، با گیومه مشخص شود. در نقل به مضمون نیازی به گیومه نیست.
4-2) ارجاعات داخل متن شامل نام خانوادگی نویسنده؛ سال نشر، شماره جلد و صفحه
5) نتیجه؛ حدود 150-200 کلمه حاوی جمع بندی و خلاصه مهم ترین مسائل مطرح شده در مقاله.
روش ارجاع‌دهی
• ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ در متن مقاله مطابق با الگوی زیر است:
(ﻧﺎﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﺓ ﻛﺘﺎﺏ ﻳﺎ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺳﺎﻝ چاپ، شماره جلد، شماره صفحه).
مانند:
(کلینی، 1365، ج 2، ص 174).
(Chittick, 2007, p 85)
• در پایان مقاله (منابع)، فهرست الفبایی منابع فارسی و لاتین به طور جداگانه به صورت زیر ارائه شود:
کتاب:
نام خانوادگی، نام، (سال انتشار)، عنوان کتاب، نام مترجم، محل نشر، ناشر.
مانند:
کلینی، ابوجعفر محمد بن یعقوب (1365)، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه.
Chittick, William C. (2007), Science of the Cosmos, Science of the Soul, The Pertinence of Islamic Cosmology in the Modern World, London, One world Publications.
مقاله:
نام خانوادگی، نام، سال انتشار، عنوان مقاله، نام مترجم، نام مجله، شماره نشر، صفحه آغاز و پایان.
مانند:
کراوس، پیتر (1384)، «مرگ و مابعدالطبیعه، نیستی و معنای هستی در فلسفة هستی هایدگر»، ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی، ارغنون، ش26 و 27، صص294-273.
منابع الکترونیکی:
نام خانوادگی، نام؛ نام مقاله یا عنوان مطلب،
آدرس اینترنتی
تاریخ
توضیحات موضوع مسابقه جایزه بزرگ
(الگوی حکمرانی در صنعت ناوبری هوایی ایران با تکیه بر مولفه های بومی و ژئوپولیتیک )
امروزه خدمات ناوبری هوایی به عنوان یک صنعت(Industry) شناخته می شود .شامل تمامی اجزای تعریف کننده یک صنعت نظیر تولید خدمات و محصول،مشتریان مستقیم و غیر مستقیم، زنجیره تامین کالا و در کل مجموعه ای از فعالیتهای همسو که هدف واحدی را دنبال میکنند.
بنابراین، تجزیه و تحلیل خدمات ناوبری هوایی شامل عوامل زیرساختی نظیر تجهیزات، تخصص، دانش فنی، مهندسی و مشاوره بایستی از نگاه «استراتژی محصول و بازار» ( که خروجی اقتصادی یک صنعت محسوب می شود) انجام شود. این رویکرد درنهایت بایستی سبب ساز تغییر ذهنیت قبلی و حرکت از جایگاه خدمات عمومی حداقلی و استاندارد (public service) بسمت ارتقای کیفی خدمات تولید شده گردد. به تعبیری دیگر ، مسائلی نظیر مدیریت نوین در حوزه خدمات ناوبری ، توسعه بازارهای جدید داخلی و منطقه ای ، به روزرسانی و نگهداری زیرساختها ، ارتقا ایمنی در عملیات و رویکرد و نگاه رقابتی در سطح منطقه وایجاد رضایت مندی در کاربران ، شرکا و مشتریان، نیازمند نگاهی جدید ، پویا و تغییرپذیر است .
صنعت ناوبری هوایی ایران با دو “فرصت- تهدید” دائمی روبرو است.«فرصت-تهدید» اول ، موقعیت فعلی کشور ایران از منظر تهدیدها و فشارهای مستمر بین المللی است که سبب میشود تا الگوهای مبتنی بر بنچمارک (benchmark) کارایی مناسبی نداشته باشند و بسیاری از روشها و فرایندهای مرسوم توسعه عملا با موانع جدی روبرو میشود. بنابراین دستیابی به مدلی بومی و درونزا که در عین توجه به مقتضیات ، محدودیتها و ویژگیهای خاص کشور «کارایی » داشته باشد بعنوان گام اصلی در این رویکرد جدید خواهد بود.
“فرصت-تهدید” دوم ، موضوع موقعیت ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک کشور ایران است که درباره آن به کرات بحث شده است و طبیعتا مدل پیشنهادی ، بایستی این ظرفیت را در ناوبری هوایی ایران بشدت در نظر بگیرد.
در این مسابقه ،اطلاق “الگو یا مدل” ناظر بر یک ایده محوری و برنامه (های) عملی برای رسیدن به آن ایده است بنابراین منظور اصلی ، ارائه صرفا «استراتژی» نیست ،کما اینکه استراتژی در مدلهای بومی ،نسبتا از پیش مشخص است .بنابراین آنچه مورد داوری قرار خواهد گرفت برنامه های عملی و قابل اجرا در شرایط فعلی خواهد بود.