هاشم جان ، شهرام جان ، ابوالفضل جان …..
یک سال است که طنین صدای گرمتان در فضای برج نمی پیچد و ناباورانه جای خالی تان را نگاه میکنیم و به آستانه در چشم دوخته ایم اما افسوس دیگر سعادت دیدار تان را نخواهیم داشت. ای کاش میتوانستیم احساسمان را بیان کنیم. اگر دریاها جوهر و درختان جملگی قلم گردند، باز هم نمیتوانیم بزرگواری، فداکاری و ایثارتان را بر صفحه کاغذ بنگاریم! چه آرام و بی صدا ما را تنها گذاشتید و ما چه بی قرار و ناباورانه دلمان تا ابد همیشه هوای آغوش گرم و پر مهرتان را خواهد کرد و دلتنگ لحظههای با شما بودن خواهیم بود.
سالگرد پروازتان را تسلیت میگوییم.https://
بدون دیدگاه